Strona główna / Urologia / Schorzenia i choroby / Pęcherz nadreaktywny
Zespół pęcherza nadreaktywnego jest przewlekłym, uciążliwym schorzeniem. Występuje zarówno u kobiet jak i u mężczyzn. Duża część chorych nie zgłasza swoich problemów lekarzowi i nie podejmuje leczenia. Mimo wyraźnego związku z wiekiem, nie jest to normalny element procesu starzenia się, ale choroba , która powinna być diagnozowana i leczona.
Przyczyną zespołu pęcherza nadreaktywnego to głownie zaburzenie funkcjonowania nerwów odpowiadających za działanie układu moczowego prowadzące do występowania silnego, nagłego parcia na mocz, częstego oddawania niewielkich ilości moczu, a czasami nietrzymania moczu. Dolegliwości mogą być bardzo frustrujące i mogą poważnie utrudniać codzienne funkcjonowanie. Skurcze występują nawet wtedy, gdy pęcherz jest stosunkowo pusty. Pacjent odczuwa je jako nagłą, niemożliwą do opanowania potrzebę oddania moczu.
Częstość występowania objawów związanych z nadreaktywnością pęcherza zwiększa się z wiekiem.
Sprzyja im:
Pęcherz nadreaktywny może występować w przebiegu takich chorób, np. w chorobie Parkinsona, stwardnieniu rozsianym, udarze mózgu, cukrzycy, jednak najczęściej przyczyna nie jest znana.
Do podstawowych badań należą badanie krwi i moczu oraz badanie utrasonograficzne jamy brzusznej. W pewnych przypadkach mogą być konieczne bardziej specjalistyczne procedury, takie jak cystoskopia (czyli wziernikowanie pęcherza moczowego), badanie urodynamiczne (obejmujące pomiar ciśnienia w pęcherzu moczowym, ocenę działania mięśni odpowiedzialnych za wydalanie moczy oraz pomiar przepływu moczu przez cewkę moczową) i badania radiologiczne.
W leczeniu stosuję się: zmiany stylu życia, farmakoterpie, neuromodulacje i leczenie chirurgiczne.
Przewiń do góry